-
Hukamnama Darbar Sahib
ਜੇਠ ਸੋਮਵਾਰ ੬ ੫੫੬
ਰਾਗੁ ਸੋਰਠਿ (ਗੁਰੂ ਰਾਮਦਾਸ ਜੀ)
Ang: 652ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥
Salok, Fourth Mehl:
ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਭਈ ਮਤਿ ਮਧਿਮ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਪਰਤੀਤਿ ਨਾਹੀ ॥
He has spiritual ignorance within, and his intellect is dull and dim; he does not place his faith in the True Guru.
ਅੰਦਰਿ ਕਪਟੁ ਸਭੁ ਕਪਟੋ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ਕਪਟੇ ਖਪਹਿ ਖਪਾਹੀ ॥
He has deceit within himself, and so he sees deception in all others; through his deceptions, he is totally ruined.
ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ਆਪਣੈ ਸੁਆਇ ਫਿਰਾਹੀ ॥
The True Guru's Will does not enter into his consciousness, and so he wanders around, pursuing his own interests.
ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾ ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹੀ ॥੧॥
If He grants His Grace, then Nanak is absorbed into the Word of the Shabad. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
Fourth Mehl:
ਮਨਮੁਖ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਆਪੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਮਨੂਆ ਥਿਰੁ ਨਾਹਿ ॥
The self-willed manmukhs are engrossed in emotional attachment to Maya; in the love of duality, their minds are unsteady.
ਅਨਦਿਨੁ ਜਲਤ ਰਹਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਹਉਮੈ ਖਪਹਿ ਖਪਾਹਿ ॥
Night and day, they are burning; day and night, they are totally ruined by their egotism.
ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਮਹਾ ਗੁਬਾਰਾ ਤਿਨ ਕੈ ਨਿਕਟਿ ਨ ਕੋਈ ਜਾਹਿ ॥
Within them, is the total pitch darkness of greed, and no one even approaches them.
ਓਇ ਆਪਿ ਦੁਖੀ ਸੁਖੁ ਕਬਹੂ ਨ ਪਾਵਹਿ ਜਨਮਿ ਮਰਹਿ ਮਰਿ ਜਾਹਿ ॥
They themselves are miserable, and they never find peace; they are born, only to die, and die again.
ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਲਏ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਜਿ ਗੁਰ ਚਰਨੀ ਚਿਤੁ ਲਾਹਿ ॥੨॥
O Nanak, the True Lord God forgives those, who focus their consciousness on the Guru's feet. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
Pauree:
ਸੰਤ ਭਗਤ ਪਰਵਾਣੁ ਜੋ ਪ੍ਰਭਿ ਭਾਇਆ ॥
That Saint, that devotee, is acceptable, who is loved by God.
ਸੇਈ ਬਿਚਖਣ ਜੰਤ ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ॥
Those beings are wise, who meditate on the Lord.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਭੋਜਨੁ ਖਾਇਆ ॥
They eat the food, the treasure of the Ambrosial Naam, the Name of the Lord.
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਧੂਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲਾਇਆ ॥
They apply the dust of the feet of the Saints to their foreheads.
ਨਾਨਕ ਭਏ ਪੁਨੀਤ ਹਰਿ ਤੀਰਥਿ ਨਾਇਆ ॥੨੬॥
O Nanak, they are purified, bathing in the sacred shrine of the Lord. ||26||
-
Upcoming Events
-
Kirtani Jatha & Katha Sewa